سرمایه گذاری در یک کسب و کار شامل ملاحظات حقوقی مختلفی است و یکی از جنبه های کلیدی نوع قرارداد سرمایه گذاری است که بر روابط بین سرمایه گذار و شرکت حاکم است. این قراردادها حقوق، تعهدات و مزایای هر دو طرف را مشخص می کند. در این مقاله انواع قراردادهای سرمایه گذاری و مزایایی که برای سرمایه گذاران ارائه می دهند را بررسی خواهیم کرد.
قراردادهای سرمایه گذاری طیف وسیعی از قراردادها را شامل می شود که شامل انتقال سهام مالکیت در یک شرکت می شود. این قراردادها را می توان در ازای پول نقد، دارایی، نیروی کار یا سایر اشکال ارزش منعقد کرد. آنها به عنوان یک چارچوب قانونی برای ساختار سرمایه‌گذاری عمل می‌کنند و حقوق و مسئولیت‌های سرمایه‌گذار و شرکت را شفاف می‌سازند.
قرارداد خرید سهام نوعی قرارداد سرمایه گذاری رایج است که در آن سرمایه گذار سهام یک شرکت را در ازای پول خریداری می کند. برخلاف خرید سهامی که به صورت عمومی معامله می شود، مدارک موجود در قرارداد خرید سهام می تواند پیچیده تر باشد زیرا شرکت به صورت عمومی معامله نمی شود.
برای اطمینان از یک معامله روان، توصیه می شود با یک وکیل متخصص در قراردادهای سرمایه گذاری و درک مفاهیم عملی چنین قراردادهایی مشورت کنید. علاوه بر این، ممکن است برای ایجاد شخصیت حقوقی و تعریف حقوق و مسئولیت های سهامداران، اسناد پشتیبانی مانند اساسنامه و قرارداد عملیاتی مورد نیاز باشد.
گزینه های سهام قانونی، همچنین به عنوان گزینه های سهام تشویقی یا گزینه های سهام واجد شرایط شناخته می شوند، توسط کد درآمد داخلی کنترل می شوند و دارای مزایای مالیاتی خاصی هستند. با این حال، آنها همچنین الزامات سختگیرانه ای دارند که می تواند برای شرکت هزینه بیشتری داشته باشد.
این نوع اختیارات سهام فقط به کارکنان شرکت اعطا می شود و باید با قیمتی که کمتر از ارزش بازار هر سهم نباشد عرضه شود. اختیار معامله سهام قانونی قوانین خاصی در مورد اعمال و فروش آنها دارد و ارزیابی آنها باید توسط شخص ثالث انجام شود تا با مقررات IRS مطابقت داشته باشد.
یک قرارداد سهام محدود، توانایی سرمایه گذار را برای تصاحب مالکیت سهام در یک شرکت تا زمانی که شرایط خاص برآورده شود، محدود می کند. این نوع قرارداد اغلب برای کارمندانی استفاده می شود که بر اساس زمان و تلاش خود به شرکت، گزینه های سهام محدود را دریافت می کنند.
اگر کارمند وظایف خود را همانطور که در توافقنامه ذکر شده انجام ندهد، ممکن است واجد شرایط بودن خود برای مالکیت سهام محدود شده را از دست بدهد. قراردادهای سهام محدود را می توان هم برای سهام و هم برای منافع مالکیت در شرکت های با مسئولیت محدود (LLC) اعمال کرد و می تواند با مکانیسم های مختلف سهام، مانند اختیار سهام، ساختاربندی شود.
در موارد خاص، سرمایه گذاران ممکن است علاقه مند به دریافت سهمی از سود شرکت یا درآمد محصول باشند. برای تطبیق چنین ترتیباتی، می توان یک قرارداد حق امتیاز، که به عنوان قرارداد کمیسیون یا سود سود نیز شناخته می شود، ایجاد کرد.
بر اساس یک قرارداد حق امتیاز، یک سرمایه گذار در ازای درصد یا مقدار دلاری از سود که در طول زمان تخصیص می یابد، سرمایه ارائه می کند. به عنوان مثال، یک سرمایه گذار ممکن است در ازای درصد ثابتی از درآمد حاصل از یک محصول خاص برای یک دوره مشخص، مبلغ مشخصی را به یک شرکت کمک کند. توجه به این نکته ضروری است که به طور کلی هیچ محدودیتی در طول مدت قرارداد یا درصد سودی که سرمایه گذار می تواند دریافت کند، وجود ندارد، تا زمانی که هر دو طرف با شرایط موافقت کنند.
گزینه های سهام غیرقانونی که به آن گزینه های سهام غیرقانونی نیز گفته می شود، معمولاً برای ارائه گزینه های سهام به سرمایه گذاران یا کارمندان استفاده می شود. این گزینه ها به افراد امکان می دهد در آینده سهام شرکت را با قیمت از پیش تعیین شده خریداری کنند. با افزایش ارزش شرکت، اعمال این گزینه های سهام می تواند منجر به سود فوری شود.
اختیار معامله سهام غیرقانونی اغلب با الزامات سرمایه گذاری همراه است، به این معنی که آنها در یک دوره زمانی خاص قابل اعمال می شوند. با این حال، در مقایسه با گزینه های سهام قانونی، آنها رفتار مالیاتی کمتری دارند.
یک قرارداد بدهی قابل تبدیل به سرمایه گذار امکان می دهد به یک شرکت پول قرض دهد و این امکان را دارد که بدهی را در مرحله بعدی به بهره مالکیت تبدیل کند. شرایط قرارداد تعیین می کند که آیا بدهی بازپرداخت می شود یا به حقوق صاحبان سهام تبدیل می شود.
به عنوان مثال، یک سرمایه گذار ممکن است یک اوراق بدهی قابل تبدیل به شرکت ارائه دهد، که می تواند در یک بازه زمانی خاص با سود از پیش تعیین شده بازپرداخت شود یا به تعداد مشخصی از سهام شرکت تبدیل شود. برای حمایت از حقوق سرمایه گذار، توافقنامه ممکن است شامل مقرراتی برای جلوگیری از رقیق شدن در صورتی که شرکت سهام اضافی صادر کند یا سرمایه گذاران دیگر را وارد کند، باشد.
قراردادهای غرامت معوق مالکیت را مستقیماً اعطا نمی کنند، بلکه مکانیزمی را برای افراد فراهم می کند تا از طریق انواع دیگر قراردادها، حقوق مالکیت را به دست آورند. این ترتیب اغلب برای پاداش دادن به کارمندانی استفاده می شود که موافقت می کنند در مرحله بعد در ازای مشارکت فعلی خود در شرکت، پاداش یا حقوق بیشتری دریافت کنند.
قراردادهای غرامت معوق به کارکنان اجازه می دهد تا زمان و تلاش خود را در شرکت سرمایه گذاری کنند، با این انتظار که در آینده مزایای مالکیت دریافت کنند.
توجه به این نکته ضروری است که هر نوع قرارداد سرمایه گذاری اهداف متفاوتی را دنبال می کند و ممکن است برای برآوردن نیازهای خاص سرمایه گذار و شرکت ترکیب شود. مشاوره با یک حسابدار رسمی (CPA) و یک وکیل متخصص در قانون سرمایه گذاری برای پیمایش پیچیدگی های قانونی و اطمینان از انطباق با مقررات بسیار مهم است.
درک انواع مختلف قراردادهای سرمایه گذاری هم برای سرمایه گذاران و هم برای مشاغل ضروری است. این توافقنامه ها چارچوبی قانونی برای ساختار سرمایه گذاری ها فراهم می کند و حقوق و تعهدات هر یک از طرف های درگیر را مشخص می کند. خواه قرارداد خرید سهام، قرارداد اختیار سهام قانونی، قرارداد سهام محدود، قرارداد حق امتیاز، قرارداد اختیار سهام غیرقانونی، قرارداد بدهی قابل تبدیل یا قرارداد غرامت معوق باشد، هر کدام مزایا و ملاحظات منحصر به فردی را ارائه می دهند.
هنگام در نظر گرفتن سرمایه گذاری یا جستجوی بودجه برای یک تجارت، بسیار مهم است که به دنبال مشاوره حرفه ای برای اطمینان از رعایت الزامات قانونی و محافظت از منافع خود باشید. با درک انواع مختلف قراردادهای سرمایه گذاری، می توانید تصمیمات آگاهانه بگیرید و توافق نامه های سودمندی را ایجاد کنید که به موفقیت سرمایه گذاری های تجاری شما کمک می کند. به یاد داشته باشید، غفلت از مشاوره حقوقی مناسب می تواند منجر به خسارات مالی قابل توجه و عواقب قانونی احتمالی شود. هر دو کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) و خدمات درآمد داخلی (IRS) از نزدیک بر فعالیت های سرمایه گذاری نظارت می کنند، و این امر ضروری است که در طول فرآیند به دنبال راهنمایی های متخصص باشید.
